Geef weerstand tegen verandering!

Probeer eens – voor de ervaring – je veters andersom te strikken. Dus niet eerst de linkerveter op de rechterveter voordat je de knoop legt, maar andersom.

Leg je werkzaamheden neer en doe het eens. Ongemakkelijk hè?

Je voelt je alsof je nét hebt leren strikken. Gefrustreerd en verward. Alsof je handen een eigen wil lijken te hebben, onhandig zoekend naar vertrouwdheid.

Het grootste gedeelte van het gedrag dat je vandaag achter de rug hebt, en vanmiddag nog laat zien, bestaat uit gewoontes. Hoe je vanochtend je veters hebt gestrikt (‘linksom of rechtsom?’), hoe je de pap weer in je peuter hebt zitten proppen, (‘commando pinkelen, commando hol, bol, commando hap!’), de route die je vanochtend naar je werk hebt belopen (‘als het niet geasfalteerd was, was het onder tussen een loopgraaf geworden’).

Weerstand bieden tegen verandering is daarom één van de beste eigenschappen die een mens kan bezitten. Het helpt je namelijk tijd, stress en energie te besparen. Door zoveel mogelijk gedrag te automatiseren kan je de overgebleven ruimte in je hoofd gebruiken. Om na te denken, creatief te zijn, complexe taken uit te voeren en te ontspannen.

Realiseer je dus, dat als je een organisatieverandering wilt doorvoeren, je de productiviteit van je mensen tijdelijk terugbrengt tot het niveau van een kind. Want *error*, hoe ging dat ook alweer, dat veterstrikken?

Tel daarboven op het feit dat 70% van alle organisatiewijzigingen die er ondernomen worden falen. 70%! Dat betekent dat je met 70% van de veranderingen die je door wilt voeren, je medewerkers geweld aandoet. Je vraagt ze ‘buiten hun comfortzone’ te stappen, maar wat ze ervoor terugkrijgen zijn faalervaringen, zinloos tijdverdrijf, frustratie, en ga zo maar door. Ze hadden nuttige dingen kunnen doen, zoals hun taken uitvoeren, geld voor je kunnen verdienen.

De tegeltjeswijsheid ‘als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg’, is in het leven geroepen om de ‘weerstandigen’ te ridiculiseren. Maar zolang we weerstand tegen verandering als negatief gedrag blijven bestempelen, slaan we de plank bij iedere organisatiewijziging volledig mis.

Laat het juist een zegen zijn dat de gewoontedieren zich hard maken voor de voorspelbaarheid in de dag. Want anders lopen we er allemaal bij als gestreste peuters, struikelend over onze eigen veters.

Dit was de helft van mijn praatje gegeven op de ‘Expeditie Alliander Digitale tranformatie‘ afgelopen woensdag in Apeldoorn. Volgende maand volgt de tweede helft over de waarde van buiten je comfortzone stappen. Tenzij zich plots één of ander toeval voordoet waardoor ik opeens van onderwerp moet veranderen.