Doet de verbinding het nog? Hybride werken anno 2021

Heerlijk dat thuiswerken. Niemand die ruikt of je wel gedoucht hebt. Of opmerkt dat je schoenen niet gepoetst zijn. Of dat je überhaupt schoenen draagt. Gewoon de dag lekker starten met een rondje in het bos, of een bakkie op je eigen terras. 

Helaas, het thuiswerkadvies is eraf. Het filerijden kan weer beginnen. Op naar het hybride werken en elkaar weer zien bij de coffeecorner. Hadden we die niet het meeste gemist?

Maar hoe gaat de kantoortuin er post-corona uitzien? Ondertussen zijn we aan alle thuiswerkvoordelen gewend. Alle autonomie en vrijheid om de dag zelf in te richten. Dus waarom zou je je de kantoorjungle weer in begeven?

Waargenomen worden

‘Als in een verlaten bos een boom omvalt, en niemand hoort het, maakt deze dan geluid?'

Ooit poneerde de filosoof George Berkeley in de geest van dit voorbeeld de stelling ‘esse est precipe’, ‘zijn is waargenomen worden’. Zijn stelling: als er geen oren zijn om het omvallen van de boom te horen, maakt de boom geen geluid.

‘Als in een verlaten bos een boom omvalt, en niemand hoort het, maakt deze dan geluid?'

Gehoord worden, gezien worden, aangeraakt worden. Het zijn wezenlijke psychologische behoeften die belangrijk zijn voor het welzijn van íeder mens. Het voorziet in één van de belangrijkste drijfveren van de mens: de ‘need to belong’, het gevoel ergens bij te horen, onderdeel te zijn, verbonden te zijn.

Eenzame thuisquarantaine

De zintuigelijke bevestiging van ons bestaan werd het afgelopen jaar middels zoom, teams en google meet platgeslagen tot een tweedimensionale wereld: beeldbellen. En van gemiddeld 40-uur op een plek ervaren worden door je collega's, vielen we terug tot hier en daar een half uurtje ‘schermen'.

HR deed haar uiterste best en kwam met initiatieven om toch haar mensen ‘waar te nemen'. Digitale vrimi-borrels, de digitale coffeecorner, een chitchat-belletje met iemand van HR, een attentie thuisgestuurd. Alles werd uit de kast getrokken. Maar werd hiermee de verbinding hersteld?

Werken anno 2021

In ‘het nieuwe normaal' met het hybride werken willen we de veroverde autonomie als werknemer niet opgeven. Aan de onderhandelingstafel met onze leidinggevende kunnen we bovendien terugvallen op goede cijfers: de productie van de kantoormens is nagenoeg gelijk gebleven tijdens de thuiswerkperiode. Dus waarom zou je überhaupt nog naar de zaak komen?

Juist omdat we ons beter zijn gaan realiseren dat onze werkplek zoveel meer voor ons betekent dan productie draaien. Als we eerlijk zijn is de kantoortuin voor ons allemaal die sociale werkplaats waar we niet zonder mee kunnen.

“als we eerlijk zijn is de kantoortuin voor ons allemaal die sociale werkplaats waar we niet zonder mee kunnen”

‘Thuis wordt de rustige werkplek, het kantoor een soort Starbucks’, kopte het NRC over het nieuwe hybride werken. Voor het werk hoeven we niet naar kantoor. Om de verbinding te voelen, te houden én te herstellen des te meer. En daarmee zal de sociale werkplaats dus flink moeten investeren in goede koffie, en mensen die je naam goed kunnen schrijven. Maar bovenal in een plek waar je graag verblijft.

Maar voordat we de weg naar de sociale werkplaats weer gaan bewandelen, kunnen we de verbinding beginnen te herstellen in de summer of love die voor ons ligt!